امروزه مهندساني که براي صاحبان ساختمان ها کار مي کنند ، در هنگام انتخاب ديگ هاي گرمايش آب تأسيسات ساختمان ها گزينه هاي متنوعي را در اختيار دارند ، اين گزينه ها ، انواع ديگ هاي قطعات چدني ، ديگ با لوله هاي فولادي اعم از لوله هاي آتشي يا آبي ، ديگ با لوله هاي پره دار مسي و ديگ هاي چگالش را در بر مي گيرد. تمام اين انواع مختلف امروزه در پروژه هاي ساخت و ساز به کار برده مي شوند.
هنگامي که مهندسي شروع به فکر کردن درباره نوع ديگ جهت استفاده در پروژه خاصي مي کند ، نتيجه اي که نهايت حاصل مي شود ، انتخاب ديگ فولادي به جاي ديگ مسي است. با وجوديکه ديگهاي قطعاتي چدني و ديگ هايي که مبدل هاي حرارتي فولاد ضد زنگ در آنها بکار رفته است ، هم اکنون در بازار موجود بوده و در برخي پروژه ها مورد استفاده قرار مي گيرند ، با اين حال انتخاب ديگ فولادي همچنان انتخاب برتر محسوب مي شود. درک تفاوت هاي طراحي ديگ با لوله هاي فولادي و ديگ با لوله هاي مسي از نظر کاربرد مناسب اين مدل ها در تأسيسات حائز اهميت است.

کاربرد ديگ هاي داراي لوله هاي فولادي مدتها قبل از ديگ هاي با لوله مسي شروع شده و محدوده تنوع مدلهاي آن بسيار وسيع تر مي باشد و انواع ديگ با لوله هاي آتش ، با لوله هاي آب انعطافي (فلکس تيوب) و با لوله هاي آب مايل را در برمي گيرد. در اکثر کاربردهاي گرمايش آب در تأسيسات تجاري استفاده از ديگ هاي داراي لوله هاي انعطافي و لوله هاي آب مايل نسبت ديگ هاي داراي لوله هاي آتش رايج تر است.
اکثر مدل هاي لوله انعطافي داراي ? فوت مکعب سطح گرمايش هستند. زياد بودن مقدار سطح گرمايش تنها معيار برخي از مهندسان در انتخاب ديگ پروژه مي باشد. اما سنجش توان يک ديگ تنها براساس ميزان فوت مکعب سطح گرمايش امروزه ديگر يک نرم کاري قديمي محسوب مي شود.اين نوع سنجش سالها پيش ، زماني که زغال سنگ و گازوئيل و مازوت سوخت اغلب ديگها بودند و وجود سطح گرمايش اضافي براي مقابله با رسوب گيري ناشي از اين سوخت ها اهميت زيادي داشت ، ابداع شده است. معيار سنجش مذکور اين موضوع را که آيا طراحي ديگ قادر به جذب يکنواخت حرارت در تمام سطح لوله ديگ مي باشد يا خير در نظر نمي گيرد.
ديگ هاي مسي در اواخر دهه ???? پس از جنگ جهاني دوم به بازار آمدند. براي اکثر مهندسان سالها طول کشيده است تا ديگ هاي لوله مسي را بر ديگ هاي لوله فولادي ترجيح دهند. مهندسان تأسيسات بزرگ احساس مي کنند که ديگ هاي لوله مسي تنها از نظر پايين بودن قيمت بهترين انتخاب براي موتورخانه محسوب مي شوند نه بهترين گزينه از جميع جهات. ديگ هاي لوله مسي در حدود ?? تا ??% از مدل هاي ديگ با لوله انعطافي ارزانترند. پايين تر بودن قيمت اوليه ديگ هاي لوله مسي بطور خودبخودي نزد تعدادي از مهندسان به معناي کمتر بودن قابل ملاحظه طول عمر ديگ تلقي شده است. اما بسياري ديگر نيز بر اين باورند که ديگ هاي لوله مسي با لوله پره دار امروز بهترين انتخاب براي ساختمانهاي تجاري مي باشد. پايين تر بودن قيمت اوليه و تقاضا براي راندمان هاي بالاتر ، انعطاف پذيري در انتخاب گزينه هاي تخليه دود احتراق ، و نياز به فضاي نصب کوچکتر سبب گرايش بازار به سمت ديگ هاي لوله مسي شده است.
براي تصميم گيري در مورد انتخاب نوع ديگ ، مهارت کارکنان تعميرات و نگهداري بايد مدنظر قرار داده شود. همچنين وجود نمايندگي محلي سازنده ديگ بخار نيز حائز اهميت مي باشد. ساده بودن طراحي سيستم ، کليد توانايي کارکنان تعميرات و نگهداري صحيح ديگ مي باشد. تصفيه شيميايي آب براي موفقيت عملکرد ديگ ها و سيستم هاي آب گرم از اهميت حياتي برخوردار است. ورود آب جبراني خام به سيستم بايستي از لحاظ سختي اندازه گيري شود تا از صحيح بودن تصفيه آب ، اطمينان حاصل شود و اپراتور از طريق سيستم هشدار دهنده از نشتي هاي اضافي سيستم مطل ع گردد. تصفيه نامناسب آب يکي از علت هاي اصلي خرابي ديگ هاست. جريان آب اگرچه براي تمام ديگ ها مهم است ، اما براي ديگ هاي لوله مسي از اهميت ويژه اي برخوردار است. ديگ نبايد بدون جريان آب کار کند و بدين منظور بايد از ادوات کنترلي لازم استفاده شود.
ديگ هاي بزرگ با لوله فولادي معمولاً به سيستم کنترل خودکار تعديل کننده مشعل مجهزند. ديگ هاي کوچک لوله مسي عموماً داراي سيستم کنترل ? تا ? مرحله اي هستند. در مورد سيستم هاي مرکبي که از چند ديگ لوله مسي تشکيل شده اند ، نوعاً بايد از کنترل کننده خودکار توالي عمليات استفاده شود تا قابليت بي بار کردن خودکار مورد نياز سيستم را تأمين کند.