زير آب موبري کنترل از نکات مهم بهره برداري مي باشد همانطور که مي دانيد ديگ داراي سه لول high و low و extra low level مي باشد, بديهي است وقتي low عمل ننمايد extra تابلو برق را غير فعال مي نمايد. در نقشه برق کنتاکت بسته extra برق مدارات فرمان را تامين مي نمايد در صورت متوجه نشدن مدارات فرمان به کاهش سطح آب ديگ, ديگ خواهد سوخت. يک روش خوب جهت کنترل اين حالت اضافه بر حالات قبلي اضافه نمودن يک ترموستات جهت تشخيص سوپرهيت در خروجي بخار ديگ بوده و حتي مي توان يک ترموستات جهت کنترل دماي اگزوز نيز اضافه نمود. در اضافه نمودن اين کنترلر ها شما ديگ را از سوختن محافظت خواهيد نمود. لازم بذکر است اگر شما مثلا بخار 12 بار اشباع داريد دماي بخار از 180 درجه نبايد بالاتر رود و هرگاه دما بالا رود اين بدان معني است که سطح آب ديگ کاهش يافته و بخار توليدي در حال سوپرهيت شدن است و همچنين دماي دودکش مناسب جهت اين بخار 210 درجه است و مي توان کنترل دماي دودکش را روي 250 درجه تنظيم نمود.
در خصوص تست هيدرو استاتيک لازم است ذکر گردد که طبق قوانين موجود شما بايد سالي يکبار در حضور نماينده اداره کار اين تست را انجام و مجوز سالانه بهره برداري دريافت نماييد.
در خصوص تست مهم ديگري که بايد در هر بار روشن شدن روي خط گاز بصورت اتوماتيک انجام شود نيز بايد صحبت نمود در خط گاز دو شير برقي وجود دارد که بين آنها دو پرشر سوئيچ وجود دارد در ابتداي راه اندازي ابتدا يک پالس گاز حدودا در فشار 150 ميلي بار به بين دو شير تغذيه و يک پرشر سوئيچ در مدت زماني حدودا برابر 30 ثانيه کنترل مي نمايد که فشار کاهش نيابد, کاهش فشار بين دو شير نشانگر آن است که شير دوم نشتي دارد و اگر حسگر بفهمد اجازه راه اندازي نمي دهد. در حالت دوم بين دو شير به محيط تخليه شده و در حالت بسته بودن دو شير فشار صفر توسط پرشر سوئيچ دوم کنترل مي شود, هرگاه فشار صفر باقي نماند يعني شير اول دچار نشتي است. شما مي توانيد با اين مدار منطقي خط تست گاز استاندارد بسازيد. لازم بذکر است که در سال 82 در موتورخانه اي که مسئوليتش با من بود بدليل نشت شير دوم گاز و اصرار اپراتور در نصفه شب مبني بر راه اندازي جهبه هاي دود جلو و عقب, ديگ 35000 پوندي ترکيد و خوشبختانه خطر از بيخ گوش دو اپراتور داخل موتورخانه گذشت ولي کسي آسيب جدي نديد.
کنترل دماي دي اريتور نيز بسيار مهم است زيرا کاهش دماي تغذيه ديگ خطر خوردگي اکسيژن را افزايش مي دهد.
کنترل co2 نيز مي تواند کمک زيادي بر کنترل هواي اضافه احتراق بنمايد.
کنترل tds و ميزان زير آب نيز دو ساعت يکبار بايد انجام شود.

تجهيزات و اجزا كنترلي ديگ هاي بخار را اگر بخواهيم ليست کنيم به صورت زير است:

1-كنترل كننده هاي سطح آب (Level controllers)
2- كنترل كننده ه فشار بخار (Pressure switchs)
3- شير اطمينان (Safty valve)
4- شير زير كشي وتخليه ديگ ( Blow down valve)
5- نمونه گير آب ديگ (Sample Cooler)
6- آب نما (Sight Glass)
7- دمپر دودكش (Furnace Damper)
8- شيشه رويت شعله
9- ترموستات دودكش ((Termostat Furnace
10- دودكش(Furnace)
11- مشعل (Burner)
12- شير خلا شكن (Vaccum Breaker)

به طور کلي كنترلر اولي فقط با پمپ تغذيه مرتبط و اينترلاك مي باشد و در صورتي كه آب ديگ در اثر بخار شدن كاهش يابد, به پمپ, فرمان آبگيري ديگ را مي دهد و اگر سطح آب به حد مطلوب رسيد مجدداً فرمان قطع پمپ تغذيه را مي دهد. كنترلر فوق توسط سازنده تنظيم مي گردد و بايد بصورتي تنظيم شده باشد كه در يك ساعت پمپ تغذيه را بيش از 6-5 بار روشن و خاموش نكند زيرا باعث كاهش عمر آن مي شود. يك كنترلر سطح ديگري نيز تعبيه مي شود که دوستمون فرمودند" extra low level" كه هنگامي كه سطح آب درون ديگ از يك حدي بيشتر و يا كمتر شود و كنترلر سطح آب اولي به دليل معيوب بودن فرمان قطع و وصل پمپ را نداد, در اين صورت فرمان قطع پمپ را در حالت اول و فرمان وصل پمپ را درحالت دوم مي دهد و متعاقباً مشعل را خاموش مي كند در هر دو حالت آژيز نيز به صدا در مي آيد و تا رفع مشكل مشعل خود به خود استارت نمي شود.

يكي از تجهيزات ايمني نصب شده بر روي دودكش ديگ هاي بخار كه توسط سازندگان ديگ بخار بايستي در مسير گازهاي خروجي از دودكش ديگ نصب گردد ترموستات دودكش است اين وسيله كنترل به محض افزايش غير عادي دماي گازهاي خروجي از دودكش ديگ هاي بخار فرمان قطع شدن سيستم سوخت و خاموش شدن مشعل را صادر مي نمايد و تا زماني كه علت اين افزايش دما شناخته و برطرف نشود نمي توان سيستم را روشن كرده و به كار وا داشت.