روش های مختلف تعیین میزان آلودگی دیگ های بخار

روش کاتديک ديگ بخار: در اين روش نمونه سطوح حرارتي را که بوسيله مواد الکتروليز ، از سمت بيروني محافظت شده ، در وان الکتروليت همراه با محلول آمونيوم مونوسيترات با غلظت 15 تا 20 درصد و محلول عامل ضد خورندگي قرار مي دهند و به قطب منفي جريان مستقيم برق ( کاتد ) وصل مي کنند . به جاي آند از الکترود زغالي استفاده مي کنند .

روش دستي ديگ بخار: در اين روش نمونه هاي بريده شده از لوله ها را جهت تراشيدن و جدا کردن کثافات و رسوبات سطوح داخلي کوره بکار مي گيرند وکاررا به طريق دستي انجام مي دهند. بعد از تراشيدن رسوبات ، آنها را وزن مي کنند و ميزان آلودگي را با احتساب جرم رسوبات بر حسب گرم و مساحت سطوح تميز شده بر حسب متر مربع ، محاسبه و تعيين مي کنند .

شناخت نوع و ميزان رسوبات داخلي ديگ بخار و بيرون لوله ها کمک مي کند تا از عوامل حفاظتي مناسبي درنيروگاه ها استفاده شود. ضمن اين که رسوبات داخلي و خارجي ديگ بخار باعث خستگي فلزات و د نهايت انهدام آن ها مي شود که امري جبران ناپذير است ، رسوبات انتقال گرما را نيز تحت تاثير قرار مي دهد و باعث تلف شدن بيش از حد انرژي و سوخت مي گردد.

در شرايطي که ولتاژ بين 3-6 ولت است ، فلز در برابر خورندگي حفاظت کاتديک مي شود و به ميزان قابل ملاحظه اي از خورندگي مجدد آن جلوگيري مي گردد . به طور همزمان ، رسوبات داخل ديگ بخار با کمک حبابهاي بسيار ريز هيدروژن که نقش احيا کننده اي در محلول الکتروليت دارد،جدا مي شوند.