شاخص هايي که با آنها مي توان املاح محلول در آب را اندازه گيري کرد شامل هدايت الکتريکي آب (EC) ، pH ، قليائيت ماده (P)، قليائيت کل (M)، سختي کل (TH) و کل املاح محلول جامد TDS مي باشد. در آب هاي طبيعي هر چه مقدار يون ها بيشتر باشد، EC آن بيشتر است و بالعکس. آنتي اسکالانت

pH آب خالص در دماي 25 درجه سانتيگراد برابر 7 است و با افزايش دما افزايش مي يابد. pH آب هاي طبيعي عموماً در محدوده 8-6 است. کنترل pH در بسياري از فرايندهاي تصفيه ضرورت دارد. pH آب را با دستگاه pH متر اندازه گيري مي کنند. pH آب را با استفاده از کاغذهاي pH و يا شتاب گرها مي توان اندازه گيري کرد که دقت آن کمتر است.

TDS نشان دهنده کل غلظت املاح محلول در آب است که بر حسب ميلي گرم در ليتر گزارش مي شود. TDS شاخص خوبي براي تعيين کيفيت کلي آب است.

سختي آب (H) ميزان املاح محلول کلسيم و منيزيم در آب است. سختي آب يا موقت (ناشي از بي کربنات هاي کلسيم و منيزيم) است يا دائم ( ناشي از سولفات، کلريد و نيترات و ... کلسيم و منيزيم ). واحد بين المللي بيان سختي آب ppm معادل کربنات کلسيم يا ميلي گرم در ليتر کربنات کلسيم است.
قليائيت آب برابر مجموع يون هاي کربنات، بي کربنات و هيدروکسيد آب است. هر چه قليائيت آب بيشتر باشد ظرفيت بافري آب بيشتر است. قليائيت آب يا ساده (P) (به علت وجود OH- يا CO?-) و يا کل (M) (مربوط به OH- ، Co3و HCO3-)
منبع: فرا اب