آلودگی آب در اثر فعالیت صنایع معدنی قدمت طولانی دارد. در واقع آلودگی آب از این نوع، قدیمی تر از هر نوع آلودگی دیگر محسوب می شود. خصوصیات پساب صنایع معدنی نسبت به نوع مواد کانی بسیار متفاوت است.در ذیل آلودگی آب در صنایع مختلف مورد بررسی قرار می گیرد.
1-1- آلودگی آب در اثر صنایع فلزی
صنایع معدنی فلزی پسابهای مختلفی دارند. به طور کلی پساب چنین معدنی بسیار اسیدی بوده و حاوی یونهای فلزی، اسید سولفوریک و مواد معلق هستند.خصوصیات کلی پساب صنایع معدنی فلزی در جدول1-1 نشان داده شده است.
1-2- آلودگی آب در اثر صنایع معدنی ذغال سنگ
پساب صنایع معدنی ذغال سنگ مقادیر متنابهی مواد معلق ناشی از شتسشوی ذغال سنگ دارند . به طور کلی فعالیت صنایع معدنی ذغال سنگ بسیار وسیعتر از دیگر صنایع معدنی است. بدین ترتیب صنایع مذکور سبب آلودگی محیط زیست می شوند.
1-1-3- آلودگی آب در اثر صنایع معدنی گوگرد
به طور کلی پساب معادن گوگرد، حاوی مقادیر زیادی اسید سولفوریک و آهن می باشد بدین سبب، پساب این معدن، اسیدی است.
1-4- آلودگی آب در اثر صنایع حفاری وگاز طبیعی
پساب صنایع حفاری نفت و گاز طبیعی عمدتاً شامل آب شور و مواد آلی می باشد.
صنایع سنگتراشی و توزیع رس، توزیع سنگ آهک، سنگ ساختمان ، رس چینی و غیره را بر عهده دارند. پساب چنین صنایعی معمولاً حاوی مقادیر متنابهی ذرات معلق است.
خصوصیات آلودگی صنعتی که در مورد صنایع معدنی به طور متداول دیده می شود در ذیل ارائه می گردد:
1-5-آلودگی آب صنایع سنگتراشی و توزیع مس
الف- در بسیاری از موارد، توسعه معادن باعث تغییر محیط زیست طبیعی می گردد و چنین تغییری قبل از هر چیز بر روی کیفیت آب منطقه تاثیر خواهد گذاشت هر چنددر اثر عملیات بهره برداری از معدن، پسابی تولید نگردد.
ب – در بسیاری از مناطق دارای معدن، کیفیت آبهای سطحی وزیر زمینی (بدون آنکه از معادن بهره برداری شود) با دیگر مناطق متفاوت می باشد. به عنوان مثال در مناطق آب نیز پایین است. بدین ترتیب، تعیین اثرات مستقیم بهره برداری از معادن Ph معدن خیز، آبهای سطحی و زیر زمینی حاوی مقدار بیشتری عناصر سنگین بوده و از طرفی بر روی کیفیت آبهای زیر زمینی و سطحی امری دشوار خواهد بود. بنابراین قبل از بهره برداری از معادن علاوه بر شرایط مزبور، ساختار زمین شناسی منطقه باید دقیقاً مورد بررسی قرار گیرد.
ج- فعالیتهای بهره برداری از معادن باعث می شود حجم عظیمی از زائدات جامد تولید شود که به صورت تل های بزرگی در اطراف معادن دفع می گردند. بدین ترتیب آبهای سحطی و زیر زمینی در اثر استخراج شیرابه و عناصر سنگین و سمی از تل های مزبور، به شدت آلوده شده و اگر منطقه باران خیز باشد علاوه بر مورد یاد شده حجم عظیمی از مواد معلق سمی نیز به محیطهای آبی وارد گردد.
د- حتی معادن متروکه نیز می توانند باعث آلودگی آبهای سطحی و زیر زمینی شوند. معمولاً در چنین شرایطی، معادن متروکه باید به مدت 5 سال مورد پایش مداوم قرارگیرند و تمهیدات چنین شرایطی، معادن متروکه باید به مدت 5 سال مورد پایش مداوم قرار گیرند و تمهیدات لازم برای جلوگیری از ایجاد آلودگی در آنها اعمال گردد. به هر حال آنچه که مسلم است مدیریت و کنترل آلودگی معادن متروکه هدایت آلاینده های مایع به لایه ای غیر قابل نفوذ از زمین است تا بدین طریق آبهای سطحی و زیرزمینی آلوده نشوند.
گنجایش و نفوذ پذیری لایه انتخاب شده نیز بایستی به دقت بررسی شود. گاهی اوقات در اثر سهل انگاری و عدم انتخاب لایه مناسب، حجم عظیمی از آلاینده ها که طی سالیان متمادی جمع آوری شده اند ناگهان وارد آبهای زیر زمینی شده و باعث آلودگی شدید می گردند.