نوعي از ديگ هاي بخارPackaged boiler و لوله آتشين Fire Tube هستند. ديگ بخار شامل سه مرحله عبور گاز (گاز گرم حاصل از اشتعال سوخت) است.
مرحله نخست از قسمت جلو کوره تا انتهاي آن است (شماره 1) و طوري ساخته شده که در مقابل گرماي حاصله از احتراق و سوخت و جذب حرارت از بدنه کوره و انقباض حاصله از آن مقاومت مي کند و حالت ارتجائي دارد. مرحله دوم و سوم عبور گاز شامل عبور گاز حاصل از اشتعال سوخت در دو سري لوله (شماره 2 و 3) مي باشد.
اطاقک احتراق نصب شده در انتهاي کوره (شماره 4) حرارت حاصله از احتراق سوخت را بصورت تشعشعي به سطح آب داخل ديگ منتقل مي سازد.
لانه سيماني نسوزي در دريچه عقبي ديگ به کار رفته است. اين دريچه به اندازه کافي بزرگ و مخصوص دخول افراد به منظور بازرسي مجراي خروجي گاز يا دود (دودکش اصلي ديگ) را بر حسب شرايط محل نصب مي توان در بالا و يا در پشت ديگ نصب نمود (شماره 5).
بدنه ديگ بخار با يک لايه عايق پشم شيشه مرغوب به ضخامت 50 ميلي متر پوشيده شده و روي آن بوسيله ورق نرم و نازک فولادي روکش کاري شده است.
اتصالات بدنه و کوره ديگ بوسيله جوشکاري انجام شده و تمامي جوش ها بوسيله اشعه x تست شده و تنش هاي داخلي آن آزاد گرديده است.
سوخت مايع و گاز سوخت مناسب اين ديگ ها هستند و مي توان از مشعل هاي گازسوز يا مايع سوز و يا از مشعل هاي مخلط دو سوخته گاز و مايع استفاده نمود.
هوارساني ديگ:
هوارساني ديگ بوسيله يک فن الکتريکي تأمين مي شود. هواي ورودي ديگ بوسيله دمپر کنترل مي گردد. هواي اوليه بوسيله فن تهيه و از طريق محفظه هوا فن اوليه سوار شده روي شافت برسد. و اين فن حدود 7% هواي لازم جهت احتراق سوخت را تأمين مي نمايد. هواي ثانويه مستقيماً از طريق محفظه باد تغذيه مي شود. تنظيم دمپر و هواي اوليه و مقدار سوخت لازم بوسيله دمپر موتور و بادامک هاي مربوطه با اهرمهاي موجود انجام مي شود.
ساختمان بدنه ديگ:
1- بدنه خارجي (شماره 1): بدنه خارجي ديگ ورقي است شکل استوانه که ضخامت نگهدارنده لوله هاي عقب و جلو در دو سر آن نصب شده است.
2- کوره و اطاقک احتراق (شماره 1 و 4): کوره شکل استوانه با اتصالات جوشي طولي و عرضي ساخته شده است که حاوي انحناي مقعري شکل ارتجاعي جهت انبساط کوره مي باشد. اطاقک احتراق مياني شامل ورق استوانه اي شکلي است که ازدو طرف بوسيله دو صفحه محصور شده است. کوره مابين دو صفحه نگهدارنده لوله هاي عقب و جلو قرار گرفته و اولين گذرگاه شعله و گاز را تشکيل مي دهد. صفحه عقبي اطاقک احتراق و صفحه نگهدارنده لوله ها با ميلگردهاي مقاوم بوسيله جوشکاري به هم متصل شده است.
[تصوير: bkckoiiw9ogljtllyfry.jpg]

3- لوله ها: دو سري لوله مقاوم جهت عبور گاز مرحله دوم و سوم نصب شده که در ديگ هايي که فشار کاري آنها تا 79/13 بار (200 پوند بر انيچ مربع) هستند اکسپند شده و براي فشارهاي کاري بيشتر علاوه بر اکسپند کاري جوشکاري نيز شده است.
4- تميز کاري و کنترل ديگ: دريچه آدم رو در

بالاي ديگ، دريچه مخصوص تخليه رسوبات در پشت دي، و دريچه ويژه بازديد اطاقک احتراق هر يک جهت تميز کاري يا بازرسي و يا هر دو در قسمتهاي مختلف ديگ تعبيه شده است. در جلو ديگ دو عدد درب آويزان بزرگ قرار گرفته که با باز کردن آنها مي توان ضمن بازديد از لوله هاي ويژه عبور گاز، آنها را تميز نمود. با باز نمودن درب هاي عقبي تعبيه شده در روي محفظه دود عقبي ديگ مي توان صفحه نگهدارنده لوله هاي عقب ديگ را بازرسي کرد.
5- نصب دستگاه هاي خارجي ديگ بخار: نصب قطعات اصلي و کمکي و وسائل کنترل کننده با لوله هاي مقاوم بوسيله جوشکاري روي بدنه انجام شده است .
وسائل و اتصالات ديگ: آب مورد نياز ديگ بخار بوسيله پمپ تغذيه تأمين مي شود. آب ورودي ديگ بخار از طريق شير تغذيه عبور مي کند. موقعيکه سطح آب به حد نرمال يعني نزديک به وسط آب نماي شيشه اي رسيد، پمپ تغذيه بوسيله کنترل کننده دو حالته متوقف مي شود. و بالعکس وقتيکه سطح آب از حد نرمال پائين تر رفت، کليد کنترل استارت پمپ را جهت جبران کمبود آب و رساندن آن به حد نرمال روشن مي کند.
براي ديگ هاي بخار با ظرفيت ( kg/h 8150 - Ib/h 18000 ) و بالاتر به جاي سيستم کنترل دو حالته کنترل تغذيه مدوله، با کليد شناوري، جعبه کنترل، توام با يک عدد شير کنترل تغذيه مدوله به کار مي برند. پمپ تغذيه دائماً روشن مي ماند ولي شير کنترل مدوله تغذيه به اندازه آب مورد نياز ديگ کم و يا زياد مي شود و کمبود سطح آب را جبران مي نمايد.
فشار بخار داخل ديگ بوسيله مانومتر (سي تيرپ) نشان داده مي شود. وقتيکه فشار به حد کاري رسيد مي توان با باز کردن شير اصلي بخار (شماره 6) بخار را جهت مصرف در کارخانه يا استفاده در سيستم هاي گرمايش روانه ساخت.
فشار بخار ديگ را، کنترل کننده مدوله فشار اندازه گيري مي کند. ازدياد فشار باعث تحريک پتانسيومتر شده و دريچه بطور خودکار از طريق مدليشن موتور سوخت و هواي مشعل را کم مي کند. و آن را از حالت زياد به حالت کم تبديل مي نمايد و در صورت کمبود مصرف بخار مشعل را خاموش مي سازد.
چنانچه مقدار بخار کمتري مورد نياز باشد مشعل خاموش مي شود. وقتي فشار بخار به حداقل خود رسيد، کنترل کننده پتانسيومتري فشار، مجددا مشعل را روشن مي نمايد.
چنانچه به علتي کنترل کننده پتانسيومتري فشار عمل نکند يا خراب شده باشد، فشار در داخل ديگ بالا رفته تا به حد طراحي برسد .در اين موقع شير اطمينان ديگ عمل کرده و بخار اضافي ديگ را تخليه نموده و فشار بخار را به حد مجاز مي رساند و با اين عمل از خطرات فشار اضافي درون ديگ جلوگيري مي شود.
لرزش ها فشار درون ديگ از شير بخار و دستگاههاي کنترل کننده فشار به عقربه مانومتر منتقل مي شود.
چنانچه به علتي آب تغذيه به ديگ نرسد و سطح آب ديگ از حد معمول پائين تر باشد. تخليه دو حالته ضمن خاموش کردن مشعل، زنگ مشعل و چراغ اعلام خطر سطح آب کم است را روشن مي کند. و فقط در صورت رسيدن آب به حد نرمال چراغ سطح آب کم است خاموش مي شود و مشعل بطور اتوماتيک شروع به کار مي نمايد.
در صورت ادامه نزول سطح آب و رسيدن آن به زير سطح نرمال زنگ و چراغ سطح آب خيلي کم است شروع به کار کرده و مشعل را خاموش مي سازد. تا زمانيکه آب به سطح نرمال برسد مشعل شروع به کار نخواهد کرد. فقط با استفاده از کليد دستي مي توان مشعل را مجددا روشن کرد.
با باز کردن شير تخليه آب مي توان با خارج کردن آب ديگ مقداري از غلظت نمک هاي موجود کاست.
شير هواگيري جهت تخليه هواي ديگ زمان پر کردن با آب و نيز جهت تخليه خلع موجود در موقع خاموش نمودن ديگ به کار مي رود. وقتي ديگ در حال کاري است، اين شير بايد بسته باشد.
جهت تامين آب مورد نياز جهت آزمايش کيفيت آب ديگ از شير کنترل املاح آب يا شير نمونه برداري استفاده مي شود.
صافي ورودي آب برروي لوله مکنده پمپ تغذيه نصب مي گردد.
در ديگ هايي که در زمان هاي مشخصي کار مي کنند مي توان با نصب کليد نگهدارنده شعله، مشعل را تا رسيدن به فشار لازم در روي شعله کم نگهداري نمود.
در صورت افت سريع فشار ديگ مي توان يک عدد شير ضد مکش در لوله پمپ تغذيه نصب کرده يا اين عمل از پر شدن بيش از حد ديگ در اثر اختلاف سطح مخزن تغذيه (که در ارتفاع بالاتري قرار دارد) جلوگيري نمود.
فشار پمپ تغذيه بايستي بيش از فشار ضد مکش باشد. در غير اين صورت بايستي از پمپ بزرگتر استفاده شود.

اصول کار مشعل سه گانه سوز AW:
مشعل AW مشعل مايع سوز افقي چرخشي با سوخت پاش گردان است. که محور آن بوسيله تسمه متحرک مي شود و در انتهاي محور پروانه هوادهي و پودر کننده سوخت قرار گرفته است.
سوخت با يک لوله به انتهاي محفظه پروانه هوادهي و پشت مخروط پودر کننده که با سرعت 4600 دور در دقيقه يا بيشتر در حال چرخ است وارد مي شود.
جريان سوخت با چرخش مخروط سوخت پاش (کاپ) در روي سطح داخلي آن به طرف جلو حرکت کرده و سرعتي معادل سرعت چرخش کاپ پيدا مي کند، سوخت بوسيله نيروي گريز از مرکز روي سطح داخلي مخروط بطور يکنواخت شکل لايه نازک توزيع مي گردد. لايه نازک سوخت هنگام پخش شدن روي لبه هاي مخروط سوخت پاش توسط هواي اوليه پروانه مشعل به صورت پودر تبديل مي شود. جهت پاشش سوخت در عکس جهت دمش هواي اوليه بوده و برخورد آنها بيشتر است و سوخت با اين عمل کاملاً بصورت پودر در مي آيد.
پروانه مشعل تقريباً هفت در صد هواي لازم جهت احتراق را تهيه مي کند. الباقي هواي لازم از طريق محافظ پ***تانک (nozzl shield) و از طريق شکاف موجود در حلقه هاي سيماني جلو کوره تأمين مي شود.
شافت مشعل بوسيله انتقال تسمه اي مي چرخد موتور محرک محور مشعل توسط اتصال لولائي محکم شده و بوسيله پيچ و مهره مربوطه مي توان کشش تسمه را تنظيم کرد.