مشاهده ی نانوذرات: تا زمانی که داشمندان قادر به دیدن مواد در مقیاس نانو هستند آنها  را نمی توان دستکاری کرد و یا اینکه نتایج را کامل مشاهده کرد و کاربرد آنها را اندازه گیری کرد. ابزارهای اپتیکال، به همراه ابزارهایی برای کارکردن با متر در مقیاس نانو مانند پرتو-الکترونی لیتوگرافی در طول سالهای ۱۹۸۰ تا ۱۹۹۰ پیشرفتهای زیادی داشتند. مواد نانو هنوز هم هزینه های بالایی در مقایسه با مواد معمولی دارند و این مواد مانند بسیاری از مواد دیگر محدود به صنایع ساختمانی نیستند. هیچ گاه دوره ای را که این فناوری بتواند ساختارهای فولادی را شکاف دهد پیش بینی نشده است. با این وجود اسم نانو در صنایع ساختمانی بسیار به کار رفته است. دو مورد از ذرات نانو که با توجه به کارائیشان دارای مقاومت بالایی هستند تیتانیوم دی اکسید (TiO2) و کربن نانو تیوب می باشد. از ماده ی اولی برای از بین بردن آلودگی ها و سپس تمیز کردن آنها توسط آب باران برای ساختارهایی از بتن گرفته تا شیشه و از دومی برای تقویت و نظارت بر بتن ها استفاده می شود. در زیر به مواردی اشاره می شود که احتمال می رود مواد نانو بیشتر مورد استفاده قرار بگیرند:

سطوح و پوشش ها: تعداد زیادی از شرکت ها در حال استفاده از مواد نانو برای اضافه کردن کاراکترهای خاص به محصولات پوششی خود که شامل رنگ آمیزی مقاوم و رنگهای بادوام برای تمیز کردن خودکار، بهبود مقاومت و مقاومت در برابر خوردگی ها و بهبود عملکرد حرارتی می باشند. نانو تکنولوژی همچنین دارای خواص ضد میکربی سطوح می باشد. در سال ۲۰۰۷ دانشمندی از دانشگاه ییل دریافت که  نانو تیوب های کربنی برای کشتن باکتریهای coli  مناسب هستند. یکی دیگر از ویژگی های نانو تیوب در عملکرد حرارتی می باشد. با فزایش سرعت ویژگی های مولکولی در عملکرد حرارتی تولید کنندگان قادر خواهند بود که کیفیت محصولات خود را بالا برند.

منبع : صنعت