معمول‏ترین و معروف‏ترین پلیمرهای مصرفی جهت ساخت و تولید لوله‏ های پلاستیکی عبارتند از:
پلی وینیل کلراید (PVC)
پلی وینیل کلرایدکلره (CPVC)
پلی اتیلن (PE)
پلی پروپیلن (PP)
اکریلونیتریل بوتادین استایرن (ABS)
پلاستیک‏های مقاوم شده با الیاف شیشه‏ای (GRP)
لوله های P.V.C

لوله‏های CPVC
PVC یکی از پرکاربردترین انواع پلاستیک‏ها در صنعت است. همانطور که قبلاً بیان گردید لوله ‏های پلاستیکی قابل اشتعال هستند و اکثر آن‏ها آتش را گسترش می‏دهند. اما یکی از ویژگی‏های PVC آن است که آتش را بر روی لوله پخش نمی‏کند بلکه فقط همان نقطه‏ای که در آتش قرار گرفته سوخته و از بین می‎رود.

لوله‏های PVC دارای معایبی نیز می‏باشند از جمله اینکه در درجه حرارت‏های صفر و زیر صفر به شدت ترد و مستعد ترک‏خوردگی می‏شوند. همچنین در صورتیکه در معرض تابش بیش از حد آفتاب با اشعه‏ی ماوراء بنفش قرار گیرند کیفیت خود را از دست می‏دهند. لوله‏های PVC به هیچ عنوان برای سرویس‏های آبگرم مناسب نمی‏باشند.

لوله های CPVC

پلی وینیل کلرایدکلره (CPVC)
نسبت به لوله‏های PVC قادر به تحمل درجه حرارت‏های بالاتر هستند (حدود F°180) و از آن‏ها برای رفت و برگشت آبگرم در سیستم‏‏های حرارتی می‏توان استفاده نمود.از آنجا که لوله‏های CPVC قادر به تحمل درجه حرارت‏های بالا می‏باشند نسبت به دیگر لوله‏های پلاستیکی به هنگام نصب نیاز به تکیه‏گاه‏ها، نگه‏دارنده‏ها و آویزه‏های کمتری دارند.
یکی از معایب اکثر لوله‏های پلاستیکی آن است که اکسیژن را از جداره‏ی خود عبور می‏دهند و این قضیه منجر به افزایش نرخ‏خوردگی در تجهیزات فلزی متصل به شبکه‏های لوله‏کشی پلاستیکی می‏گردد. اما CPVC سد مستحکمی در برابر عبور اکسیژن است. یکی دیگر از مزیت‏های مهم لوله‏های CPVC آن است که به هنگام آتش‏سوزی، آتش را گسترش نمی‏دهند و خسارت و تغییر شکل در ناحیه سوختگی در مقایسه با دیگر انواع پلاستیک‏ها به مراتب کمتر است.
حد تحمل فشار و تنش‏های کششی نیز در لوله‏های CPVC نسبت به لوله‏های PVC، PP، PEX و PB بالاتر است. برای مثال در جایی که طبق شرایط طرح ضخامت جداره‏ی لوله P.P باید 4/3 میلیمتر باشد. لوله‏ی CPVC با ضخامت 9/1 میلیمتر جوابگو می‏باشد. ضریب هدایت حرارتی در لوله‏های CPVC و PVC در مقایسه با لوله‏های PP، PEX و PB پایین‏تر است و به همین علت احتمال دفرمه شدن (deformation) این لوله‏ها در اثر حرارت در مقایسه با دیگر لوله‏های نامبرده پایین‏تر است.

تجربیات موجود حاکی از آن است که لوله‏های CPVC بطور موفقیت‏آمیز و بدون هیچ مشکلی برای مدت چهل سال در سیستم‏های آبگرم بکار گرفته شده‏اند. احتمال رشد و تکثیر باکتری لریونلا در لوله‏ها و تأسیسات ساخته شده از CPVC بسیار کم است.

لوله‏های CPVC نسبت به حشره‏کش‏ها، قارچ‏کش‏ها و داروهای ضد موریانه بسیار حساس بوده و موارد فوق اثرات مخربی را بر روی لوله‏های CPVC ایجاد می‏کنند. در صورتیکه از لوله‏های CPVC در محیط آشپزخانه استفاده می‏نمایید باید مراقب باشید که این لوله‏ها به روغن‏های خوراکی یا گریس آلوده نشوند.

همچنین تجربه نشان داده که لوله‏های CPVC چنانچه در مجاورت برخی از روغن‏های تبرید قرار گرفته یا برای انتقال این روغن‏ها بکار گرفته شوند مستعد ترک‏خوردگی ناشی از خوردگی تنشی(S.C.C) خواهند بود. لوله‏های CPVC نباید برای مدت طولانی در معرض تابش نور خورشید قرار گیرند.

لوله های پلی اتیلنی (PE)

لوله پلی اتیلن (PE)
این پلیمر (PE) دارای استحکام خوبی است و در برابر ضربه مقاومت خوبی دارد. سطوح پلی‏اتیلنی نیز می‏توانند دچار ترک‏های ناشی از خوردگی تنشی (S.C.C)شوند واقعیت آن است که پدیده‏ی S.C.C فقط در مورد فلزات اتفاق نمی‏افتد. برای مثال اگر پلی‏اتیلن تحت تنش‏های کششی بوده و هم زمان در محیط‏های حاوی روغن‏های سیلیکون یا روغن‏های گیاهی قرار گیرند مستعد ترک‏خوردگی ناشی از خوردگی‏ تنشی خواهند بود. هم اکنون بیش از 180 کارخانه در کشور ما لوله‏های پلی‏اتیلنی تولید می‏کنند و نباید فراموش کردکه لوله‏های تولیدی این تولیدکنندگان از نظر مواد اولیه، روش ساخت و کنترل کیفی با یکدیگر تفاوت داند و بنابراین از نظر مرغوبیت و کیفیت یکسان نمی‏باشند.

یکی از انواع شناخته شده لوله‏های پلی‏اتیلنی لوله PEX یا همان لوله لوله پلی‏اتیلنی مشبک (Cross Linked Polyethylene) می‏‏باشد که درجه حرارت‏های بالا و فشارهای نسبتاً بالا تا (100 Psig) را تحمل می‏کند و امروزه جهت سیستم‏های گرمایش کفی غالباً از این لوله‏ها استفاده می‏شود.