حمل به داخل ترانشه : در کارگذاري لوله ها داخل ترانشه حتماً بايد لوله ها را با استفاده از تجهيزات مناسب به داخل ترانشه انتقال داد و از پرتاب کردن لوله هاي پلي اتيلن به داخل ترانشه خودداري نمود. دقت شود که لوله در هنگام انتقال داخل ترانشه بر روي لبه قرار نگيرد. زيرا وزن لوله باعث تغيير شکل در لبه آن شده و اتصال لوله ها را به هم دچار مشکل مي نمايد.
شناوري : باتوجه به اينکه وزن پلي اتيلن از آب سبکتر مي باشد و همچنين پروفيلهاي لوله هاي دوجداره خاليست لذا در صورتيکه آب داخل ترانشه باشد لوله ها بر روي آن شناور خواهند شد. لذا بايد لوله ها را با استفاده از ابزار مناسب از بالا و در قسمت تاج مهار نمود.
اختلاف دما : در شرايط کارگاه ممکن است بعضي لوله ها داخل ترانشه يا در قسمت سايه بوده و بعضي از آنها در آفتاب قرار گرفته باشند. اين تغييرات شرايط گاهي اختلاف دمايي بيش از 20 تا 30 درجه سانتيگراد را بدنبال خواهد داشت. لذا دقت شود که لوله هاي پلي اتيلن در شرايط مشابهي نگهداري شوند تا هنگام نصب کاملاً هم دما باشند در غير اينصورت پس از نصب و بعد از گذشت مدت زماني لوله ها از قسمت اتصالات دچار نشت شده و يا نصب اتصالات دچار مشکل خواهد شد.

استاندارد ها و مقررات
راهنماي استفاده از لوله پلي اتيلن دوجداره تنها با مهمترين و لازم ترين نکات و مقررات موجود در استاندارد هاي مختلف اشاره کرده و تنها بخش کوچکي از آن را در بر مي گيرد. لذا مطالعه اصل اين استانداردها توصيه مي شود.

بستر سازي : لوله هاي پلي اتيلن فاضلابي را مي توان در دو حالت بستر سازي نصب نمود.
در صورتي که خاک بستر ترانشه از جنس خاکهاي نرم و ريز يکنواخت بوده و در طول لوله بصورت يکسان مي باشد مي توان لوله را مستقيماً بر روي کف ترانشه قرار داد . در غير اينصورت بايد ابتدا بستر مناسب با استفاده از مواد مذکور در استاندارد براي شرايط مختلف ساخته شده و سپس لوله بر روي آن نصب گردد.

تراکم : درجه فشردگي خاک در زير و اطراف لوله بايد در طراحي ساختاري براساس استاندارد مشخص شده و با استفاده از روشهاي خاص آزمايش و کنترل گردد. تراکم مکانيکي اصلي در قسمت فوقاني لوله تا قبل از ايجاد حداقل لايه اي به ضخامت 300 ميليمتر در بالاي لوله نبايد صورت گيرد.
لوله هاي بالاي 900 ميليمتر بايد در ناحيه بين کف ترانشه و لوله به ميزان کافي فشرده گردد. فشردگي کم در اين ناحيه در لوله هاي سايز بالا باعث تغيير شکل در لوله در هنگام تراکم لايه بالايي خواهد شد.
تجهيزات فشرده سازي و اطلاعات مربوط به آن در استاندارد ATV-A139 شرح داده شده و دستور العمل هاي آن بايد بدقت مورد توجه قرار گيرد.
در هنگام پر کردن کناره ها با خاک سست تنها بايد از تجهيزات فشرده سازي سبک استفاده نمود و استفاده از تجهيزات سنگين تنها پس از اجراي کامل اين مرحله مجاز مي باشد. در غيراينصورت لوله ها ممکن است در قسمت فوقاني دچر تغيير کل گردند.

کلاسهاي سختي حلقوي لوله را مي توان در جدول زير ديد:
معمولاً هر سختي حلقوي از لوله براي يک پروژه خاص و مشخص بکار برده مي شود. لذا از لوله هاي کلاس پايينتر براي پروژه هايي که مقاوت حلقوي بالاتري نياز دارند باعث تغيير شکل لوله پس از نصب خواهد شد.
لازم به ذکر است که سختي حلقوي لوله ها در محيط آزمايشگاهي و با اعمال نيرو در دما و شرايط خاص مذکور در استاندارد اندازه گيري و تعيين مي شوند. لذا بايد توجه شود که استفاده از لوله ها در شرايط محيطي بد نتايجي پايينتر از حد استاندارد را در بر خواهد داشت و خريداران بايد شرايط اجراي لوله ها را در طرح خود در نظر داشته باشند.
تلرانس قطر داخلي لوله ها در جدول زير قابل مشاهده مي باشد:

راهنماي استفاده از لوله هاي پلي اتيلن دوجداره
با توجه به تغييرات ابعاد مواد پلاستيکي در درجه حرارتهاي مختلف ، لوله ها در شرايطي که حداقل 24 ساعت در دماي آزمايشگاهي نگهداري شوند با جدول فوق تطبيق داده خواهند شد.
تلرانس طول لوله در شرايط آزمايشگاهي برابر با يک درصد طول لوله مي باشد.