رسوب زدايي ديگ بخار يکي از روش هاي شستشوي ديگ بخار محسوب ميشود , شستشوي ديگ توسط اسيد آخرين مرحله براي شستشو به حساب مي آيد. رسوب زدايي ديگ بخار هرچند وقت يکبار بايد انجام شود و جز تعميرات و نگهداري ديگ بخار محسوب ميشود.
با گذر زمان و استفاده مکرر از ديگ هاي بخار , رسوبات در ديواره ديگ ها تجمع کرده و باعث کاهش کارآمدي ديگ هاي بخار ميشود و براي رسوب زدايي ديگ بخار بايد ديگ ها را مورد شستشو و تميز کردن قرار داد.
براي تميز کردن سطوح حرارتي ، نظير سوپرهيترها ، ري هيترها ، اکونومايزر و يانگستروم ، در زمان بهره برداري از ديگهاي بخار آنها را بصورت روتين شستشو مي کنند. اين عمل بوسيله سوت بلورها صورت مي گيرد و کندن رسوبات و دودها با پاشش آب داغ و تحت فشار، هنگامي که ديگ تحت بار است ، انجام مي شود.
پاشش آب که نسبت به سطوح حرارتي سرد است ، موجب ايجاد تنشهاي حرارتي مي شود و همين امر باعث جدا شدن کثافات از روي قسمتهاي مختلف ديگ بخار مي گردد.
با وجود تميز کردن و شستشوي مرتب سطوح حرارتي ، باز کثافات و رسوبات اکثر قسمتهاي ديگ بخار را فرا مي گيرد که دو روش عمده براي تميز کردن آن وجود دارد:

1) تميز کردن مکانيکي که با ضربه چکش و توسط کارگران صورت مي گيرد .

2) شستشوي شيميايي رسوبات خارجي لوله ها يا رسوبات داخلي لوله ها.

در زير نام مواد شيميايي که در شستشوي قليايي ديگهاي بخار مصرف مي شوند ، ذکر مي گردد :
1) تري سديم فسفات .
2) کربنات سديم يا متاسيليکات سديم .
3) ماده کاهش دهنده خورندگي .

اين مواد براي شستشوي قسمتهاي بيروني لوله هاي کوره مصرف مي شود .

شستشو بايد از بالاترين قسمت کوره آغاز شود و در پايين ترين قسمت پساب به سرعت تخليه شود . پس از پايان شستشو ، فوراً بايد با روشن کردن فن هاي دمنده هوا ، کوره را خشک کرد .در زير نام مواد اسيدي لازم براي شستشوي ديگهاي بخار ذکر مي شود :
1) اسيد کلريدريک
2) اسيد سيتريک بدون آب
3) آمونياک
4) هيدرامين هيدرات